Ένα νέο δεσμευτικό πλαίσιο συμφωνίας για την διαχείριση των σκουπιδιών αποτελεί πραγματικότητα εδώ και λίγες ημέρες στην Ε.Ε., θέτοντας ποσοστιαία τον πήχυ της ανακύκλωσης των οικιακών απορριμμάτων στο 65% μέχρι το έτος 2035 και δίνοντας μεγαλύτερη περίοδο χάριτος για «απείθαρχες» χώρες, όπως η Ελλάδα, οι οποίες εξακολουθούν να χρησιμοποιούν κατά κόρον τους ΧΥΤΑ.
Κατόπιν μαραθώνιων διαπραγματεύσεων, που ολοκληρώθηκαν στις 18 Δεκεμβρίου, οι διαπραγματευτές από την πλευρά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έφτασαν σε συμφωνία, η οποία περιέχει ένα προτεινόμενο πακέτο τεσσάρων ευρωπαϊκών οδηγιών, που εισάγουν νέους στόχους για την ανακύκλωση, ένα ανώτατο όριο για την υγειονομική ταφή απορριμμάτων και μέτρα για την διαχείριση συσκευών τέλους κύκλου ζωής.
Ειδικότερα, ο στόχος του 65% μέχρι το 2035 για την ανακύκλωση των οικιακών απορριμμάτων αντανακλά την σχετική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ είναι πιο μετριοπαθής σε σχέση με αυτό που ζητούσαν οι εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου (70% το έτος 2030).
Στο πεδίο της ανακύκλωσης υλικών συσκευασίας, το ποσοστό επαναχρησιμοποίησης τους θα πρέπει να είναι 70% μέχρι πάλι το 2035.
Στο κρίσιμο ζήτημα για την Ελλάδα, που αφορά τη χρήση των ΧΥΤΑ για την ταφή απορριμμάτων, το ανώτατο όριο καθορίστηκε τελικά να είναι 10% μέχρι το 2035. Μάλιστα για χώρες, όπως η Ελλάδα, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρος, Ουγγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία κα., που το 2013 ακόμη έθαβαν πάνω από το 60% των σκουπιδιών τους, δόθηκε επιπλέον περίοδος προσαρμογής μέχρι το 2040.

Η βιομηχανία πληρώνει για την ανακύκλωση
Ένα ακόμη «καυτό» ζήτημα είναι η ευθύνη και επακόλουθα το κόστος που επωμίζεται η βιομηχανία (οι ιδιωτικές επιχειρήσεις) για να χρηματοδοτεί την συλλογή και ανακύκλωση όσων υλικών απομένουν από τα παραγόμενα προϊόντα της.
Το πλαίσιο της «διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού» ή αλλιώς ο «παράγων πληρώνει», σημαίνει ότι στο πλαίσιο του παραπάνω προτεινόμενου πακέτου για την ανακύκλωση οι παραγωγοί θα αναλάβουν τουλάχιστον το 50% του κόστους διάθεσης των απορριμμάτων των προϊόντων τους. Αυτό θα συμβεί για να μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν τα κατά τόπους υφιστάμενα εθνικά συστήματα ανακύκλωσης και να επιβιώσουν.
Πολύ πιο συγκεχυμένη είναι η κατάσταση στο θέμα του food waste και της γενικής στόχευσης να υπάρχει περιορισμός του κατά 50% στην ΕΕ μέχρι το έτος 2050.
Τελικά οι διαπραγματεύσεις δεν απέδωσαν δεσμευτικούς στόχους για το food waste και η Ε.Ε. επί της ουσίας ακολουθεί σε αυτό το σημείο την στόχευση των Ηνωμένων Εθνών για μείωση του κατά 50% μέχρι το 2030, αλλά αυτή η υποχρέωση προς το παρόν καλύπτει μόνο τους λιανοπωλητές και τους ίδιους τους καταναλωτές.

Πηγή: http://greenagenda.g...κών-απορριμμάτ/